BIODANZAREIZEN

DANSEN BIJ 30 °C

Vandaag wijst de thermometer 30 °C aan. Dat is echt uitzonderlijk in Nederland. In Brazilië is het de meeste tijd van het jaar in een groot deel van het immense Zuid Amerikaanse land rond de 30 °C. Vandaag kreeg ik een berichtje uit Rio de Janeiro: ‘Het is hier koud.’ Voor hen is het daar koud als de dagtemperatuur stokt bij 24 °C. Wat doe je als het zo warm is?

Ik vind het heerlijk die tropische warmte. Lekker rondlopen in minimale kleding: korte broek en T-shirt. Aan mijn voeten de beroemde Havaianas, de hippe Braziliaanse teenslippers. Als rechtgeaarde Nederlander verkeer ik op zo’n dag in dubio. Hup, naar buiten, de lang gemiste zon voelen? Of het tempo wat terug schroeven en in de huiselijke koelte blijven?

Ik kom er niet uit, ik doe het allebei. Buiten boodschappen doen en op terras zitten, met een vriendin die toevallig komt aanwaaien – ik houd van spontane bezoekjes. En ik begeef me op deze werkdag naar de keuken om een warm middagmaal te bereiden. En na het eten ga ik even plat, even ‘rusten’…

Wat is het heerlijk als je buiten kunt zijn en zitten, in een T-shirt. Het is net alsof we op zomerse dagen andere mensen zijn. Vrij, niet opgesloten tussen vier muren. Onder de blote hemel, met vogels, insecten en groen om je heen. Wij Nederlanders zijn van nature meer naar binnen gekeerd, wat past bij ons klimaat. Brazilianen leven veel meer vierend op straat, uitbundig en expansief, oftewel: naar buiten gekeerd. Je hoort veel muziek op straat. Bij een ontmoeting zal een Braziliaan je gemakkelijk aanraken, ook al zie je elkaar voor het eerst. Geen bescheiden handdruk bij de begroeting, maar een warme omhelzing, een abraço! Broeder zon is getuige en knipoogt.

Dansen, dansen van blijheid. Dansen want de zon schijnt. Dansen brengt mensen samen, ook van verschillende culturen. De taal van de dans is de taal van het lichaam en de taal van de muziek, die iedereen verstaat. Portugal wint het Eurovisie Songfestival met een ontroerend lied, in het voor de meesten onverstaanbare Portugees! De taal van het hart, de taal van dansen.

Elke donderdagavond vind je me op de dansvloer, sinds november in de biodanzagroep in Houten. Bij de eerste dans van de avond, in een kring, ben ik nog die stijve Hollander. Al gauw begint het genieten en het loskomen. Ontmoetingen van mens tot mens, via de uitbundige taal van de dans. Dan maakt het niet uit of het buiten warm of koud is. Mijn hart warmt op.

17-05-2017