BIODANZAREIZEN

LUCHTDANSEN

Meer dan anders wordt er in dit memorabele jaar 2020 door filosofen, wetenschappers en politici nagedacht over wat van levensbelang is. Dansen en reizen vind ik erg belangrijk, ze geven mij energie. Op welke manier kunnen we onder de huidige omstandigheden zinvol en gezond leven?
Samen dansen wordt momenteel als zeer risicovol beschouwd. In tijden van corona zijn reizen en intiem dansen uit den boze. ‘Luchtdansen’ is wel veilig. Met beide voeten op de aarde vurig en vloeiend zwieren door de lucht. Zoals wolken dansen in het wijde luchtruim.

Stel je een borstelig, bol, minuscuul klein wezentje voor. Een niet te stoppen luchtdanser. Ze beweegt van long naar long, van warm nest naar warm nest. Onnoemelijk blij huppelt en springt ze van de een op de ander. Niets of niemand die deze pleuris parasiet tegen kan houden. Ze reist van oost naar west. Ze danst met haar wilde haren de hele wereld over. Het coronavirus danst door de lucht en door onze luchtwegen. Dat is iets dat ik zelf ook heel graag doe: als een echte luchtdanser knus dicht bij de mensen zijn en de hele wereld over reizen.

Door covid-19 leven we met z’n allen in onthouding. Dat begon zo ongeveer met carnaval en duurt nu al meer dan veertig dagen. Wat er nu op wereldschaal gebeurt is ongekend. In plaats van een liefdevol en lustig samenleven zijn veel mensen bang en leven in onthouding, op onaanraakbare twee-armen-lengte afstand van elkaar. Thuis blijven is het devies of zelfs de plicht.

Het leven ligt stil, als op een eeuwigdurende Goede Vrijdag. Dierbaren sterven. We staan stil bij hun dood. Niet reizen – want niet stikt noodzakelijk – en niet samen dansen. Geen (fysieke) biodanza, zoals we gewend zijn. In deze coronatijden is het zodoende onmogelijk om biodanzareizen te maken. Hoe lang zal deze onthouding, dit afzien van reizen, doorgaan? Hoe lang houden we dit vol? De anderhalve-meter samenleving.

Wij mensen zijn sociale wezens. Aanraking is van levensbelang. Gelukkig worden wij inventief en creatief in dit soort omstandigheden. Eerder schreef ik over ‘dansen met je ogen’. Als het bewegen met je lichaam moeilijker en moeizamer wordt, kun je altijd nog dansen met je ogen. Juist in deze tijden van sociale en fysieke afstand nodig ik je uit om te dansen met je ogen, het liefst live. Kijk diep in de ogen van de medemens die in je buurt is. Maak contact van hart tot hart, van ziel tot ziel. Het beste zonder woorden, in stilte, ademend.

En dan is er nu ook luchtdansen. Ik kan het je aanbevelen, ga luchtdansen, blijf bewegen, bij voorkeur samen met iemand anders! ‘Beweeg in uw kot!’, zeggen ze in Vlaanderen. Zet muziek aan en dans, thuis. Huppel met z’n tweeën rond het huis. Of loop en wandel, op het ritme van de zingende vogels. Buiten in de natuur is lucht en ruimte genoeg om te (lucht)dansen, of minstens om in beweging te komen en te blijven. Luchtdansen is meer dan luchtfietsen. En als het dan zo ver is, we mogen weer los, op biodanzareis!

10-04-2020