AUTHENTIEK LEVEN VANDAAG
Te vaak denk ik: wat zouden anderen van mij vinden? ‘Trek je daar niets van aan’, zegt Paulinho da Viola in het lied met de titel ‘Meu mundo é hoje, mijn wereld is vandaag’. Een oproep om authentiek te leven. Laat je niet leiden of in de war brengen door wat anderen denken en vinden. Verloochen jezelf niet door ambities om hoger op te komen. Luister naar de wijsheid van je eigen lichaam en leef. Leef en dans zoals je bent. Maar wat als je lichaam je in de steek laat? Dan nog blijft de Braziliaanse boodschap: leef vandaag! Wat doet het er toe wat anderen er van vinden?
De tekst van de samba-canção
‘Meu mundo é hoje’
getuigt van levenslust. Puur en authentiek in het leven staan. Mijn Braziliaanse naamgenoot Paulinho da Viola kwam vijftig jaar geleden met dit lied. ‘Wie kan mij wat maken? Je hebt mij te nemen zoals ik ben.’ Met flair, vreugde en vermetelheid zingt hij ‘Eu sou assim, quem quiser gostar de mim. Eu sou assim….’. Vertaling van het lied hieronder.
Mijn aandacht blijft hangen bij de meermaals herhaalde woorden ‘quem quiser gostar de mim’. Letterlijk: ‘wie zou mij leuk vinden?’ Zegt dat iets over mij, dat ik op zoek ben naar erkenning en waardering? Ik word steeds meer geconfronteerd met mijn beperkingen en onmogelijkheden. Alsof mijn optimisme en levensvreugde getemperd worden. Wie vindt mij zo nog leuk?
Ik ben sneller moe en slaperig. Het schrijven en componeren van zo’n blog kost me vandaag de dag meer moeite en energie dan voorheen. Ik doe er langer over en moet mezelf vaker ‘aanzetten’. Verwachten de mensen, verwachten jullie van mij dat ik vaker een blog schrijf, dat ik meer biodanzareizen organiseer? Wat doe ik als ik me moe, slaperig en krachteloos voel? Er aan toegeven of toch doorgaan? Wat verwacht ik van mezelf?
Het raakt aan wie ik ben, aan wie ik denk dat ik ben. Het lijkt alsof ik lijdzaam moet toezien dat mijn identiteit verandert. Het lijkt alsof ik sneller in de herfst van het leven beland dan leeftijdsgenoten om me heen. Dat frustreert me.
Ik hoef me niet te schamen voor wie ik ben en hoe ik beweeg. Ik ben blij met alles dat ik wel kan en doe. Het gaat fout zodra ik ga vergelijken. Ik kan beter niet terugdenken aan eerdere situaties. Een tijdje geleden kon ik nog zwierend dansen. Dat lukt me nu niet meer. Ik kijk om me heen op straat en zie mensen soepel bewegen. Ik zou willen dat ik dat ook kon. Vergelijken levert me bij tijd en wijle momenten van groot ongemak en stagnatie op. Terwijl ik donders goed weet, dat ik me niet anders hoef voor te doen dan ik ben.
Leven met alles wat er is. Leven in het nu. Leven vanuit de mogelijkheden en waarheden die vandaag gelden. Het leven leven zonder dat te vergelijken met anderen of met vroeger. Leven zonder verwachtingen en zonder spijt. Leven met de wetenschap dat ik niet perfect of heilig ben. Het leven leven vandaag met een focus op de dingen die lukken en goed gaan.
Kan ik aan jullie – en mijn eigen – verwachtingen voldoen? Vinden jullie mij zo nog wel leuk? Vragen die ik mag vergeten. Ik ben met vertrouwen en hoop geboren. Zo ben ik. Dat vertrouwen en die hoop neem ik mijn hele leven mee, ‘tot in de kist’. Ik blijf geloven in het goede. Daarbij maakt het niet uit wie mij leuk vindt en of je mij wel of niet leuk vindt. Het leven dansen, vandaag!
Meu mundo é hoje
Braziliaans samba-lied van Paulinho da Viola
Ik ben zo.
Je kunt me leuk vinden of niet, ik ben zo.
Ik ben zo.
Je kunt me leuk vinden of niet, ik ben zo.
Mijn wereld is vandaag.
Er is geen morgen voor mij.
Ik ben zo.
Zo zal ik op een dag dood gaan.
Zonder gevoelens van spijt
En zonder de zwaarte van schijnheiligheid.
Ik heb het te doen
Met hen die zich verlagen
Die zichzelf voor de gek houden
Voor geld of macht.
Nooit heb ik deel uitgemaakt van dit enorme bataljon.
Want ik weet dat er behalve bloemen
Niets anders meegaat in de kist.
Ik ben zo.
Je kunt me leuk vinden of niet, ik ben zo.
05-08-2021